Γράφει η Σίσσυ Λάλλου
Ένα από τα αγαπημένα μου γνωμικά είναι αυτό που λέει: «Ο φασισμός θεραπεύεται με το διάβασμα και ο ρατσισμός με τα ταξίδια». Μιλώντας για τα ταξίδια ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες συγγραφείς της σύγχρονης λογοτεχνίας, που έχει βασίσει μεγάλο μέρος του έργου του στα ταξίδια, είναι ο Νίκος Καζαντζάκης. Οι φιλοσοφικές του αναζητήσεις και η δίψα του για εξερεύνηση και μάθηση τον οδήγησαν να γνωρίσει τον κόσμο και έπειτα να γράψει τη σειρά βιβλίων «Ταξιδεύοντας».
Σε ένα από τα αποσπάσματα του βιβλίου «Ταξιδεύοντας στην Ισπανία» αναφέρει:
«Το ταξίδι κ' η εξομολόγηση στάθηκαν οι δύο μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου. Να γυρίζεις τη γης, να βλέπεις- να βλέπεις- και να μην χορταίνεις- καινούργια χώματα και θάλασσες κι ανθρώπους και ιδέες, και να τα βλέπεις όλα για πρώτη φορά, να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά, με μακρόσερτη ματιά, κι έπειτα να σφλανάς τα βλέφαρα και να νιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα, τρικυμιστά, όπως θέλουν, ωσότου να τα περάσει από την ψιλή κρισάρα του ο καιρός, να κατασταλάξει το ξαθέρι απ' όλες τις χαρές και τις πίκρες σου - τούτη η αλχημεία της καρδιάς, είναι, θαρρώ μια μεγάλη, αντάξια του ανθρώπου ηδονή.»
Και αλήθεια, ένα ταξίδι που θα μπορούσε να ωφελήσει κάποιον που έχει τη δυνατότητα να δει τον κόσμο από την οθόνη ενός υπολογιστή ή κάποιου smartphone; Η απάντηση είναι πιο απλή από ό,τι μπορεί να φανταστεί κάποιος. Η πραγματική εμπειρία ενός ταξιδιού δεν συγκρίνεται σε καμία περίπτωση με την ψυχαγωγία που σου προσφέρει μια ταξιδιωτική εκπομπή ή ένα scroll σε ένα αξιοζήλευτο προφίλ ενός τυχαίου ''influencer'' ο οποίος έχει γυρίσει τον κόσμο. Η κύρια ουσία έγκειται στο γεγονός ότι μια στο τόσο σου δίνεται η δυνατότητα να ξεφύγεις από την μιζέρια της καθημερινότητας. Να γνωρίσεις τον κόσμο καλύτερα και να απομακρύνεις από μέσα σου τις στερεοτυπικές αντιλήψεις που έχει μεταφέρει λανθασμένα η προηγούμενη γενιά. Δεν χρειάζεται να πας πολύ μακριά, αρκεί να ξεφύγεις. Εκεί έξω θα βρεις τα πάντα, αρκεί να το επιδιώξεις.
Να φεύγεις, για να μπορείς να δεις διαφορετικές κουλτούρες από τη δική σου. Άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι τόσο κακοί όσο τους παρουσιάζουν, που βιοπορίζονται από τα ξημερώματα όπως εσύ, αλλά πάντα έχουν μόνιμα κολλημένο χαμόγελο στα χείλη. Γνώρισα πρόσφατα έναν. Να φεύγεις για να μπορείς να δεις ότι μπορεί το σπιτικό σου φαγητό να είναι νόστιμο, αλλά υπάρχουν και άλλες εξίσου όμορφες γεύσεις, μυρωδιές και εικόνες καθαρές. Κάθε τόπος έχει να σου προσφέρει μια εντελώς διαφορετική εμπειρία μέσα από την οποία γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Μη πέσεις στην παγίδα της ανωτερότητας, όσο ζεις μαθαίνεις και κάθε απόδραση είναι ένα μικρό μάθημα ζωής. Αυτά τα μαθήματα χρειάζεται να ξέρει ο άνθρωπος, να γνωρίζει τον κόσμο, τον συνάνθρωπό του και να διατηρεί τον σεβασμό απέναντι στο περιβάλλον.
Ακολούθησε τη Σίσσυ:
Facebook: @Sissi Lallou
Instagram: @sissilallou
Ακολούθησε το blog μας:
Facebook: @Δημοσιογραφική αναταραχή
Instagram: @dimosiografiki_anataraxi
Ένα από τα αγαπημένα μου γνωμικά είναι αυτό που λέει: «Ο φασισμός θεραπεύεται με το διάβασμα και ο ρατσισμός με τα ταξίδια». Μιλώντας για τα ταξίδια ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες συγγραφείς της σύγχρονης λογοτεχνίας, που έχει βασίσει μεγάλο μέρος του έργου του στα ταξίδια, είναι ο Νίκος Καζαντζάκης. Οι φιλοσοφικές του αναζητήσεις και η δίψα του για εξερεύνηση και μάθηση τον οδήγησαν να γνωρίσει τον κόσμο και έπειτα να γράψει τη σειρά βιβλίων «Ταξιδεύοντας».
Σε ένα από τα αποσπάσματα του βιβλίου «Ταξιδεύοντας στην Ισπανία» αναφέρει:
«Το ταξίδι κ' η εξομολόγηση στάθηκαν οι δύο μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου. Να γυρίζεις τη γης, να βλέπεις- να βλέπεις- και να μην χορταίνεις- καινούργια χώματα και θάλασσες κι ανθρώπους και ιδέες, και να τα βλέπεις όλα για πρώτη φορά, να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά, με μακρόσερτη ματιά, κι έπειτα να σφλανάς τα βλέφαρα και να νιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα, τρικυμιστά, όπως θέλουν, ωσότου να τα περάσει από την ψιλή κρισάρα του ο καιρός, να κατασταλάξει το ξαθέρι απ' όλες τις χαρές και τις πίκρες σου - τούτη η αλχημεία της καρδιάς, είναι, θαρρώ μια μεγάλη, αντάξια του ανθρώπου ηδονή.»
Και αλήθεια, ένα ταξίδι που θα μπορούσε να ωφελήσει κάποιον που έχει τη δυνατότητα να δει τον κόσμο από την οθόνη ενός υπολογιστή ή κάποιου smartphone; Η απάντηση είναι πιο απλή από ό,τι μπορεί να φανταστεί κάποιος. Η πραγματική εμπειρία ενός ταξιδιού δεν συγκρίνεται σε καμία περίπτωση με την ψυχαγωγία που σου προσφέρει μια ταξιδιωτική εκπομπή ή ένα scroll σε ένα αξιοζήλευτο προφίλ ενός τυχαίου ''influencer'' ο οποίος έχει γυρίσει τον κόσμο. Η κύρια ουσία έγκειται στο γεγονός ότι μια στο τόσο σου δίνεται η δυνατότητα να ξεφύγεις από την μιζέρια της καθημερινότητας. Να γνωρίσεις τον κόσμο καλύτερα και να απομακρύνεις από μέσα σου τις στερεοτυπικές αντιλήψεις που έχει μεταφέρει λανθασμένα η προηγούμενη γενιά. Δεν χρειάζεται να πας πολύ μακριά, αρκεί να ξεφύγεις. Εκεί έξω θα βρεις τα πάντα, αρκεί να το επιδιώξεις.
Να φεύγεις, για να μπορείς να δεις διαφορετικές κουλτούρες από τη δική σου. Άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι τόσο κακοί όσο τους παρουσιάζουν, που βιοπορίζονται από τα ξημερώματα όπως εσύ, αλλά πάντα έχουν μόνιμα κολλημένο χαμόγελο στα χείλη. Γνώρισα πρόσφατα έναν. Να φεύγεις για να μπορείς να δεις ότι μπορεί το σπιτικό σου φαγητό να είναι νόστιμο, αλλά υπάρχουν και άλλες εξίσου όμορφες γεύσεις, μυρωδιές και εικόνες καθαρές. Κάθε τόπος έχει να σου προσφέρει μια εντελώς διαφορετική εμπειρία μέσα από την οποία γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Μη πέσεις στην παγίδα της ανωτερότητας, όσο ζεις μαθαίνεις και κάθε απόδραση είναι ένα μικρό μάθημα ζωής. Αυτά τα μαθήματα χρειάζεται να ξέρει ο άνθρωπος, να γνωρίζει τον κόσμο, τον συνάνθρωπό του και να διατηρεί τον σεβασμό απέναντι στο περιβάλλον.
Ακολούθησε τη Σίσσυ:
Facebook: @Sissi Lallou
Instagram: @sissilallou
Ακολούθησε το blog μας:
Facebook: @Δημοσιογραφική αναταραχή
Instagram: @dimosiografiki_anataraxi
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου