Συνέντευξη-Επιμέλεια: Νίκος Τσαουσίδης Ήταν Νοέμβρης του 42΄. Ο ΕΔΕΣ και ο ΕΛΑΣ σε συνεργασία με τις δυνάμεις των συμμάχων μόλις είχαν διώξει τον Γερμανό κατακτητή, αλλά οι πρώτες φιλονικίες δεν άργησαν για το ποιος θα κρατήσει τα ηνία της χώρας. Λίγα χρόνια μετά, οι πρώτες επιστρατεύσεις ξεκινούν και ο πόλεμος ξεσπά μεταξύ Ελληνικού και Δημοκρατικού Στρατού. Νεοσύλλεκτοι αλλά και επιστρατευμένοι κατατάσσονται με την βία. Ή συνέχεια λίγο-πολύ γνωστή σε όλους μας. -Ή μαρτυρίες ενός επιζώντα του εμφυλίου, πρώην μάχιμου- Ο συνεντευξιαζόμενος μας (ο οποίος μας ζήτησε να κρατήσουμε την ταυτότητά του μυστική), μας υποδέχεται στο φτωχικό, πέτρινο του σπίτι, το οποίο βρίσκεται σε ένα χωριό, λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη. Ή συνέντευξή μας δεν αργεί να ξεκινήσει και ο πρώην στρατιώτης του Ελληνικού Στρατού, κοιτάζοντας μας με τα γερασμένα του μάτια που έχουν δει τα πάνδεινα ξεκινάει την αφήγησή του απαντώντας ταυτόχρονα στις ερωτήσεις μας. (Μας λέει με στόμφο) «Σφάζαμε τα αδέρφια μας!