Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Χατζηθεοδοσίου: «Το νομοσχέδιο δεν ασχολείται καθόλου με το θέμα της φοροδιαφυγής.» .

 «Το νομοσχέδιο δεν ασχολείται καθόλου με το θέμα της φοροδιαφυγής. Κι εγώ θα πω ότι δεν είναι λογικό το 70% να δηλώνει τόσο μικρά εισοδήματα. Αλλά μια οριζόντια πολιτική πάντα είναι άδικη. Από αυτούς πρέπει να κάνουμε ένα ξεκαθάρισμα» τόνισε ο κ.Χατζηθεοδοσίου Σχολιάζοντας την απάντηση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, ότι «δεν μπορεί να παίρνει ο εργοδότης λιγότερα χρήματα από τον εργαζόμενο», απάντησε πως «οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όλες αυτές οι επιχειρήσεις όπου ουσιαστικά εργοδότης και εργαζόμενος είναι το ίδιο πρόσωπο, ουσιαστικά είναι εργαζόμενοι, άρα δεν έχει εργαζόμενο η επιχείρηση. Το πρώτο επιχείρημα που ακούγεται δεν υπάρχει. Αυτός ο “επιχειρηματίας”, του εαυτού του εργαζόμενος και εργοδότης, είναι πρόσωπα που ταυτίζονται. Είναι πιθανό να έχει εισόδημα κάτω από 11.000 ευρώ. Γιατί φαίνεται περίεργο; Μετά την περίοδο των μνημονίων, της πανδημίας, της ενεργειακής κρίσης, έχουμε τέτοια φαινόμενα, ιδιαίτερα στην περιφέρεια». «Τι κερδίζει βασικά η κυβέρνηση με αυτό το νομοσ
Πρόσφατες αναρτήσεις

«Απ'την Εμμανουήλ Μπενάκη ως τα μεσάνυχτα», Αντώνης Τσόκος, εκδ. Γαβριηλίδη

Βιβλιοπρόταση από τη Βάσω Κωνσταντινίδου «Δε μου λείπεις πια. Θέλεις δε θέλεις τώρα θα σου λείπω εγώ.» Σε πόσα κεφάλαια χωρίζεται η Ποίηση; Πόσα σπαράγματα χωράνε στην καρδιά ενός Ποιητή; Τα μάτια που χρησιμεύουν για να κοιτάξουν μέσα στις καρδιές και καμιά φορά για να αντικρύσουν τους νεκρούς. Εκείνους που από καιρό έζησαν κι αυτούς που από χρόνια αργοπεθαίνουν. Τα τριαντάφυλλα πληγώνονται, ξοδεύονται σε ανθρώπινα ανθοδοχεία και χαρίζουν απλόχερα το αίμα τους. Μια ποιητική συνεννόηση ανάμεσα σε δολοφόνους, να εντοπίσεις το θύμα, να του στερήσεις την Αγάπη, να το γεμίσεις με πεθυμιά και αναμνήσεις, να το τριγυρίσεις σε παράξενους δρόμους «προτού γίνει το φθινόπωρο καλοκαίρι». Η Ποίηση χαρίζεται σε στρώματα, σε βλέφαρα θυσιασμένα, σε δυσπρόσιτες παλάμες. Η Ποίηση βρίσκεται σε ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί που ανελέητα μουδιάζει τις αισθήσεις και καθορίζει τη μοίρα των Ερώτων. Απ'την Εμμανουήλ Μπενάκη ως τα μεσάνυχτα, η διαδρομή είναι γεμάτη εικόνες. Η διαδρομή α

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη

Γράφει η Ελεονώρα Κοτρώζου Αγαπημένε μου άγιε Βασίλη, Είχα μέσα μου μια λίμνη από ελπίδες, ελπίδες πως υπάρχεις. Δυστυχώς αυτή η λίμνη στέρεψε· και όσο σου γράφω αυτό εδώ το τελευταίο γράμμα, εξατμίζεται και η τελευταία της σταγόνα. Η πίστη σε σένα κουράστηκε να μάχεται και πλέον αποσύρεται. Κλείνοντας μια ακόμη δεκαετία, πάει πια να αναπαυθεί. Ετούτο εδώ λοιπόν το αποχαιρετιστήριο γράμμα, σου το στέλνω για να σου πω πόσο με έχει κουράσει, απογοητεύσει και πληγώσει, να πιστεύω σε κάτι μαγικό ως και την τελευταία στιγμή. Μέχρι να καταλάβω πως εκείνος που έβαζε το δώρο μου κάτω  από το δέντρο κάθε φορά που ξημέρωναν Χριστούγεννα δεν ήσουν εσύ, αλλά ο μπαμπάς μου, έκανα οτιδήποτε περνούσε από το χέρι μου για να σε δω. Έμενα άγρυπνη μέχρι αργά και κρυφοκοιτούσα από τη μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου μου. Περίμενα· περίμενα πολύ. Ώσπου τα ανυπόμονα παιδικά μου μάτια έκλειναν από την κούραση· και φυσικά λίγες ώρες αργότερα, ξυπνούσα στεναχωρημένη που για ακόμη μια χρονιά δεν σε συνάντη

Στο καφέ της χαμένης νιότης, Πατρίκ Μοδιανό (Εκδ. Πόλις)

Βιβλιοπρόταση από τη Βάσω Κωνσταντινίδου Πώς πέφτει το χιόνι από τα παράθυρα; Και οι νιφάδες του, επηρεάζουν έστω και ελάχιστα την πορεία των ανθρώπων και των κόσμων τους; Το πέρασμα του ενός από τη ζωή του άλλου, τα βιώματα, οι αναμνήσεις, οι συμβάσεις. Αυτά είναι ορισμένα από τα στοιχεία που έχουν με περίτεχνο τρόπο τοποθετηθεί στο εσωτερικό ενός καφέ, του Conde. Το καφέ αυτό, κρύβει στα σπλάχνα του, εκτός από τον ευωδιαστό παρισινό αέρα, ανθρώπους που προβληματίζονται, αναρωτιούνται και περπατούν ψάχνοντας να βρουν την ομορφιά της ζωής. Κάπου εκεί, στο σημείο που δεν πέφτει το πολύ το φως, κρύβεται και η Λουκί. Ή έστω, αυτό που η Λουκί συμβολίζει, πάνω στο εξώφυλλο ενός βιβλίου, εντός μιας ουδέτερης ζώνης.- Ο Πατρίκ Μοντιανό γεννήθηκε το 1945 στο Boulogne-Billancourt, από πατέρα Γάλλο εβραϊκής καταγωγής, από σεφαραδίτικη οικογένεια της Θεσσαλονίκης, και μητέρα Βελγίδα (οι γονείς του γνωρίστηκαν στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου στο κατεχόμενο Παρίσι). Το

Συνέντευξη με αφορμή την παράσταση «Μήδεια»

Το The Garage  παρουσιάζει κάθε Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα στις 21:30 μέχρι και τις 25/11 μια σύγχρονη εκδοχή της παράστασης «Μήδεια» του Ευριπίδη. Εμείς είδαμε την παράσταση και κάναμε μια πολύ ουσιαστική συζήτηση με κάποιους από τους συντελεστές της παράστασης. Συνέντευξη-επιμέλεια: Γιώργος Παπαδάκης Φωτογραφίες: Εύα Κρίκη Λέω να ξεκινήσουμε με τους ηθοποιούς πρώτα. Οι ρόλοι που παίζετε φαίνονται πολύ απαιτητικοί, εσείς πώς τους προσεγγίσατε; Κοραλία Παλιεράκι: Με πολλή δουλειά, με πειραματισμό, με διάβασμα, με αυτοσχεδιασμό. Στην αρχή δοκιμάζαμε όλους τους ρόλους, δηλαδή εγώ δούλεψα και τον Ιάσονα, ο Γιώργος δούλεψε και τη Μήδεια. Και οι άλλοι δύο ηθοποιοί το ίδιο έκαναν, περάσαμε από όλες τις θέσεις και ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία, η οποία κράτησε αρκετό καιρό. Σίγουρα και η σκηνοθέτης μάς κατεύθηνε θέτοντας ερωτήματα. Και αυτό είχε πολύ ενδιαφέρον, γιατί συνεχώς προέκυπταν καινούργια ερωτήματα. Γιώργος Ξενικάκης: Συμφωνώ με την Κοραλία. Χρειάστηκε πολλή

Συνέντευξη σε έναν χώρο πολιτισμού και αλληλεγγύης

Το Ρέθυμνο είναι μια μικρή πόλη με ανθρώπους που έχουν όνειρα τεράστια. Με ανθρώπους που θέλουν να προσφέρουν, με ανθρώπους που σέβονται τη διαφορετικότητα και την αγκαλιάζουν. Ο Γιάννης Μπλέτας, η Άρτεμις Τασσιού και η Φλώρα Ασουμανάκη συνεργάζονται και δημιουργούν κάτι πολύ όμορφο στο «Σημείο». Γνωρίστε τους! Συνέντευξη-επιμέλεια: Γιώργος Παπαδάκης Φωτογραφίες: Ιωάννα Καταραχιά Ας ξεκινήσουμε με την Άρτεμις. Εσύ έχεις αναλάβει τη θεατρική ειδική απασχόληση για παιδιά και νέους με δυσκολίες... Ακριβώς, εγώ έχω σπουδάσει νηπιαγωγός, έχω εξειδικευτεί στην ειδική αγωγή και κάνω διάφορες δραστηριότητες με τα παιδιά. Έχουμε κάνει θέατρο, έχουμε κάνει παραστάσεις, επίσης έχουμε κάνει και ηχωμασάζ το οποίο είναι πολύ βοηθητικό για παιδιά με δυσκολίες. Πάντα σε συνεργασία με τους γονείς, ειδικά στο ηχωμασάζ που είναι ένα καινούργιο κομμάτι, αλλά και γενικότερα οτιδήποτε και να κάνω πάντα το συζητώ με τους γονείς. Δυστυχώς βλέπω όμως ότι τα ξεχωριστά παιδιά πολλοί γονείς τα

Να φεύγεις μακριά

Γράφει η Σίσσυ Λάλλου Ένα από τα αγαπημένα μου γνωμικά είναι αυτό που λέει: «Ο φασισμός θεραπεύεται με το διάβασμα και ο ρατσισμός με τα ταξίδια». Μιλώντας για τα ταξίδια ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες συγγραφείς της σύγχρονης λογοτεχνίας, που έχει βασίσει μεγάλο μέρος του έργου του στα ταξίδια, είναι ο Νίκος Καζαντζάκης. Οι φιλοσοφικές του αναζητήσεις και η δίψα του για εξερεύνηση και μάθηση τον οδήγησαν να γνωρίσει τον κόσμο και έπειτα να γράψει τη σειρά βιβλίων «Ταξιδεύοντας». Σε ένα από τα αποσπάσματα του βιβλίου «Ταξιδεύοντας στην Ισπανία» αναφέρει: « Το ταξίδι κ' η εξομολόγηση στάθηκαν οι δύο μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου. Να γυρίζεις τη γης, να βλέπεις- να βλέπεις- και να μην χορταίνεις- καινούργια χώματα και θάλασσες κι ανθρώπους και ιδέες, και να τα βλέπεις όλα για πρώτη φορά, να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά, με μακρόσερτη ματιά, κι έπειτα να σφλανάς τα βλέφαρα και να νιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα, τρικυμιστά, όπως θέλουν, ωσότου να τ