Ο Γιάννης Σεισάκης, είναι ένας μουσικός που είναι χρόνια στο χώρο έχοντας συνεργαστεί με γνωστά ονόματα της κρητικής μουσικής, αλλά και όχι μόνο. Μας είπε για τους ανθρώπους που τον ενέπνευσαν για να ασχοληθεί με τη μουσική, ποιες είναι οι ασχολίες του όταν δεν είναι πάνω στη σκηνή, τι ετοιμάζει αυτή την περίοδο και άλλα πολύ ωραία.
Συνέντευξη-επιμέλεια: Γιώργος Παπαδάκης
Φωτογραφίες: Εύα Κρίκη
Σε ποια ηλικία αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική;
Κοίταξε,για να σου πω την αλήθεια δεν αποφάσισα εγώ να ασχοληθώ με τη μουσική,αλλά η μουσική αποφάσισε να ασχοληθεί με εμένα. Πρέπει να ήμουν 3 χρονών όταν άκουσα από ένα γείτονα κρητικά και συγκεκριμένα άκουσα τον αείμνηστο,Μανώλη Κακλή, ο οποίος ήταν η πρώτη φωνή που άκουσα. Μεγάλο είδωλο και η αιτία που ήθελα να μάθω,να παίζω και να τραγουδάω κρητικά,δηλαδή το άκουσμα αυτό με συνεπήρε γιατί είπα ότι θέλω και εγώ, μ'αρέσει αυτό και θέλω να το κάνω. Οπότε αποφάσισε η μουσική για εμένα δεν αποφάσισα εγώ.
Που μεγάλωσες;
Στο Τορόντο του Καναδά έχω γεννηθεί και ήρθα στο Ρέθυμνο στα 16 μου χρόνια. Τότε βέβαια το Ρέθυμνο ήταν πολύ πιο μικρό από ό,τι είναι τώρα,πολύ πιο διαφορετικό.Με τον αδερφό μου κάναμε απόπειρα να πάμε πίσω 2 φορές με τη δικαιολογία του σχολείου,αλλά τελικά γύρω στο '94 αποφασίσαμε να μείνουμε μόνιμα στο Ρέθυμνο.
Εκτός από τον Μανώλη Κακλή,υπήρξε και κάποιος άλλος καλλιτέχνης που υπήρξε για σένα πρότυπο;
Τότε στο εξωτερικό,δεν είχαμε ίντερνετ για να ψάξουμε να ακούσουμε κάτι,αλλά από συμπατριώτες που ζούσαν εκεί είχα ακούσει Ξυλούρη,Μουντάκη και άλλους σίγουρα πολύ καλούς καλλιτέχνες. Δεν έκανα ποτέ μου διακρίσεις,να πω ας πούμε ότι δεν ακούω αυτόν ή ότι προτιμώ συγκεκριμένα αυτόν,με μία μόνο ιδιαιτερότητα στο Μανώλη Κακλή και στο Κώστα Μουντάκη. Αλλά τους άκουγα όλους,τους σέβομαι όλους παλιούς και καινούργιους και όχι μόνο τους κρητικούς καλλιτέχνες. Δούλευα πολλά χρόνια παλιά ως Dj και ακούω όλα τα είδη,δεν έχω θέμα.
Τι είναι για σένα η μουσική;
Τα πάντα,είναι το Άλφα και το Ωμέγα,είναι η αναπνοή μου,είναι η ζωή μου,είναι η τροφή μου,δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς μουσική. Παράλληλα με τη δουλειά του Dj δούλευα και σε δισκοπωλεία,δούλευα και σε ραδιόφωνο. Πιστεύω ότι άσχετα από το αν είσαι τραγουδιστής ή οργανοπαίχτης ή στιχουργός ακόμα και ο απλός κόσμος,όλοι έχουν πολύ ψηλά τη μουσική. Όλοι ακούνε μουσική,σε μια δύσκολη στιγμή θα βάλουνε τραγούδια για να ξεσπάσουνε,άμα έχουνε κέφια να ακούσουν κάτι για να χορέψουνε,φαντάζομαι ότι για όλο τον κόσμο ισχύουν πάρα πολύ όλα αυτά και είναι βασικό μέρος της ζωής τους. Καλύτερα η μουσική παρά οτιδήποτε άλλο κατά τη γνώμη μου.
Όταν δεν είσαι πάνω στη σκηνή,με τι ασχολείσαι;
Κάνω μαθήματα,πρόσφατα ξεκίνησα είναι 2 χρόνια περίπου. Είναι πολύ διαφορετικά να παίζεις και πολύ διαφορετικά να διδάσκεις, η μεταδοτικότητα είναι ένα πολύ ιδιαίτερο πράγμα,εγώ ακόμα μαθαίνω να μεταδίδω. Στον υπόλοιπο ελεύθερο χρόνο, έχω 2 παιδάκια ασχολούμαι με αυτά. Από εκεί και πέρα μόνο μουσική,έχω ένα δικό μου στούντιο στο σπίτι και ηχογραφώ,γράφω μουσική,γράφω κάποιους στίχους.
Θέλω να μου πεις για το «Μία νύχτα στο πουθενά»
Οι στίχοι όλου του δίσκου,είναι του κουμπάρου μου,του Γιάννη Θεοδωράκη,τον οποίο την πρώτη μέρα που τον γνώρισα πριν 15-17 χρόνια μου είχε πει τις πρώτες του μαντινάδες και από τότε του είχα πει ότι εάν κάνω ποτέ δικό μου δίσκο όλοι οι στίχοι θα είναι δικοί σου και το καταφέραμε μετά από πολλά χρόνια.
Θα μπορούσες να συνεργαστείς με κάποιον που δε συμπαθείς και τόσο;
Αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι,γιατί όταν έχεις την πολυτέλεια οικονομικά και δεν έχεις ανάγκη,μπορείς να απορρίψεις κάποιον που δεν πολυσυμπαθείς, μιλάμε για συνεργασία. Εάν τύχει μια βραδιά,παράδειγμα παντρεύεται κάποιος και μου λέει θέλω να παίξεις με τον τάδε,για μια βραδιά δεν έχω πρόβλημα. Για να σου πω την αλήθεια δεν υπάρχει κάποιος που δεν συμπαθώ,δηλαδή εγώ δεν έχω πρόβλημα με κανένα. Παρ'όλα αυτά επειδή όλοι βλέπουμε σε τι κατάσταση είναι αυτή τη στιγμή η χώρα,εάν τύχαινε να μου έρθει πρόταση να συνεργαστώ με κάποιον που δεν έχω και τις καλύτερες σχέσεις,θα το έκανα. Εξάλλου,πιστεύω ότι και οι σχέσεις,εάν είσαι λίγο άνθρωπος φτιάχνουν στην πορεία,ό,τι και αν υπάρχει με το διάλογο,την αγνότητα της ψυχής σου και το ανοιχτό μυαλό τα διορθώνεις όλα,δεν έχουμε να χωρίσουμε χωράφια,δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι.
Αυτή την περίοδο ετοιμάζεις κάτι;
Αυτές τις μέρες ετοιμάζω ένα τραγούδι με τον παλιό μου συνεργάτη,τον Στέλιο Μπικάκη,θα ανέβει στο διαδίκτυο,έχω επίσης και άλλα 3 τραγούδια δικά μου που κατά τη διάρκεια του χρόνου θα ανέβουν και αυτά,ετοιμάζονται ακόμα και κάποιες συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες,σίγουρα θα είναι μέσα σε αυτές και ο συνεργάτης μου, ο Γιώργος Αγγελογιαννάκης.
Ας πούμε ότι έρχεται ένα νέο παιδί και σου λέει ότι θέλει να γίνει σαν εσένα.Εσύ του λες ότι πρέπει να δουλέψει μόνο μουσικά ή πρέπει και μέσα του κάποια πράγματα να δουλέψει;
Είναι αναλόγως με το τι δρόμο θέλει να ακολουθήσει. Δεν είναι μόνο η μουσική,ξέρω εξαιρετικούς μουσικούς που παίζουν απίθανα πράγματα,αλλά χαρακτήρας μηδέν,και οι οποίοι ποτέ δεν θα κάνουν καριέρα. Εάν,κατά την άποψή μου,δεν είσαι και λίγο άνθρωπος ο κόσμος σου γυρίζει την πλάτη. Ακόμα και εάν είσαι ο καλύτερος λαουτιέρης,λυράρης,κτλ,δεν θα ενδιαφερθεί ο κόσμος. Πλέον,και έχουν βοηθήσει και οι πολιτικοί μας σε αυτό, ο κόσμος έχει βαρεθεί τα ψέματα και αναζητάει λίγο αλήθεια στη ζωή του, λίγο ειλικρίνεια,λίγο ανθρωπιά. Οπότε πιστεύω ότι ένας νέος που θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο,θεωρώ ότι πρώτα πρέπει να δουλέψει τον χαρακτήρα του,να είναι σωστός άνθρωπος και αύριο-μεθαύριο ακόμα και αν δεν είναι ο τέλειος μουσικός θα δουλεύει,γιατί θα τον συμπαθεί ο κόσμος και θα έρχεται. Και αυτή είναι η πραγματικότητα ή τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ. Φυσικά θέλει και πολλή δουλειά μουσικά,υπάρχουν σίγουρα και παιδιά που έχουν μέσα τους ένα ταλέντο,αλλά όπως είπαμε η πρώτη δουλειά είναι μέσα μας και μετά μουσικά.
Ακολούθησε τo blog μας:
Facebook: @Δημοσιογραφική αναταραχή
Instagram: @dimosiografiki_anataraxi
Συνέντευξη-επιμέλεια: Γιώργος Παπαδάκης
Φωτογραφίες: Εύα Κρίκη
Σε ποια ηλικία αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική;
Κοίταξε,για να σου πω την αλήθεια δεν αποφάσισα εγώ να ασχοληθώ με τη μουσική,αλλά η μουσική αποφάσισε να ασχοληθεί με εμένα. Πρέπει να ήμουν 3 χρονών όταν άκουσα από ένα γείτονα κρητικά και συγκεκριμένα άκουσα τον αείμνηστο,Μανώλη Κακλή, ο οποίος ήταν η πρώτη φωνή που άκουσα. Μεγάλο είδωλο και η αιτία που ήθελα να μάθω,να παίζω και να τραγουδάω κρητικά,δηλαδή το άκουσμα αυτό με συνεπήρε γιατί είπα ότι θέλω και εγώ, μ'αρέσει αυτό και θέλω να το κάνω. Οπότε αποφάσισε η μουσική για εμένα δεν αποφάσισα εγώ.
Που μεγάλωσες;
Στο Τορόντο του Καναδά έχω γεννηθεί και ήρθα στο Ρέθυμνο στα 16 μου χρόνια. Τότε βέβαια το Ρέθυμνο ήταν πολύ πιο μικρό από ό,τι είναι τώρα,πολύ πιο διαφορετικό.Με τον αδερφό μου κάναμε απόπειρα να πάμε πίσω 2 φορές με τη δικαιολογία του σχολείου,αλλά τελικά γύρω στο '94 αποφασίσαμε να μείνουμε μόνιμα στο Ρέθυμνο.
Εκτός από τον Μανώλη Κακλή,υπήρξε και κάποιος άλλος καλλιτέχνης που υπήρξε για σένα πρότυπο;
Τότε στο εξωτερικό,δεν είχαμε ίντερνετ για να ψάξουμε να ακούσουμε κάτι,αλλά από συμπατριώτες που ζούσαν εκεί είχα ακούσει Ξυλούρη,Μουντάκη και άλλους σίγουρα πολύ καλούς καλλιτέχνες. Δεν έκανα ποτέ μου διακρίσεις,να πω ας πούμε ότι δεν ακούω αυτόν ή ότι προτιμώ συγκεκριμένα αυτόν,με μία μόνο ιδιαιτερότητα στο Μανώλη Κακλή και στο Κώστα Μουντάκη. Αλλά τους άκουγα όλους,τους σέβομαι όλους παλιούς και καινούργιους και όχι μόνο τους κρητικούς καλλιτέχνες. Δούλευα πολλά χρόνια παλιά ως Dj και ακούω όλα τα είδη,δεν έχω θέμα.
Τι είναι για σένα η μουσική;
Τα πάντα,είναι το Άλφα και το Ωμέγα,είναι η αναπνοή μου,είναι η ζωή μου,είναι η τροφή μου,δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς μουσική. Παράλληλα με τη δουλειά του Dj δούλευα και σε δισκοπωλεία,δούλευα και σε ραδιόφωνο. Πιστεύω ότι άσχετα από το αν είσαι τραγουδιστής ή οργανοπαίχτης ή στιχουργός ακόμα και ο απλός κόσμος,όλοι έχουν πολύ ψηλά τη μουσική. Όλοι ακούνε μουσική,σε μια δύσκολη στιγμή θα βάλουνε τραγούδια για να ξεσπάσουνε,άμα έχουνε κέφια να ακούσουν κάτι για να χορέψουνε,φαντάζομαι ότι για όλο τον κόσμο ισχύουν πάρα πολύ όλα αυτά και είναι βασικό μέρος της ζωής τους. Καλύτερα η μουσική παρά οτιδήποτε άλλο κατά τη γνώμη μου.
Όταν δεν είσαι πάνω στη σκηνή,με τι ασχολείσαι;
Κάνω μαθήματα,πρόσφατα ξεκίνησα είναι 2 χρόνια περίπου. Είναι πολύ διαφορετικά να παίζεις και πολύ διαφορετικά να διδάσκεις, η μεταδοτικότητα είναι ένα πολύ ιδιαίτερο πράγμα,εγώ ακόμα μαθαίνω να μεταδίδω. Στον υπόλοιπο ελεύθερο χρόνο, έχω 2 παιδάκια ασχολούμαι με αυτά. Από εκεί και πέρα μόνο μουσική,έχω ένα δικό μου στούντιο στο σπίτι και ηχογραφώ,γράφω μουσική,γράφω κάποιους στίχους.
Θέλω να μου πεις για το «Μία νύχτα στο πουθενά»
Οι στίχοι όλου του δίσκου,είναι του κουμπάρου μου,του Γιάννη Θεοδωράκη,τον οποίο την πρώτη μέρα που τον γνώρισα πριν 15-17 χρόνια μου είχε πει τις πρώτες του μαντινάδες και από τότε του είχα πει ότι εάν κάνω ποτέ δικό μου δίσκο όλοι οι στίχοι θα είναι δικοί σου και το καταφέραμε μετά από πολλά χρόνια.
Θα μπορούσες να συνεργαστείς με κάποιον που δε συμπαθείς και τόσο;
Αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι,γιατί όταν έχεις την πολυτέλεια οικονομικά και δεν έχεις ανάγκη,μπορείς να απορρίψεις κάποιον που δεν πολυσυμπαθείς, μιλάμε για συνεργασία. Εάν τύχει μια βραδιά,παράδειγμα παντρεύεται κάποιος και μου λέει θέλω να παίξεις με τον τάδε,για μια βραδιά δεν έχω πρόβλημα. Για να σου πω την αλήθεια δεν υπάρχει κάποιος που δεν συμπαθώ,δηλαδή εγώ δεν έχω πρόβλημα με κανένα. Παρ'όλα αυτά επειδή όλοι βλέπουμε σε τι κατάσταση είναι αυτή τη στιγμή η χώρα,εάν τύχαινε να μου έρθει πρόταση να συνεργαστώ με κάποιον που δεν έχω και τις καλύτερες σχέσεις,θα το έκανα. Εξάλλου,πιστεύω ότι και οι σχέσεις,εάν είσαι λίγο άνθρωπος φτιάχνουν στην πορεία,ό,τι και αν υπάρχει με το διάλογο,την αγνότητα της ψυχής σου και το ανοιχτό μυαλό τα διορθώνεις όλα,δεν έχουμε να χωρίσουμε χωράφια,δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι.
Αυτή την περίοδο ετοιμάζεις κάτι;
Αυτές τις μέρες ετοιμάζω ένα τραγούδι με τον παλιό μου συνεργάτη,τον Στέλιο Μπικάκη,θα ανέβει στο διαδίκτυο,έχω επίσης και άλλα 3 τραγούδια δικά μου που κατά τη διάρκεια του χρόνου θα ανέβουν και αυτά,ετοιμάζονται ακόμα και κάποιες συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες,σίγουρα θα είναι μέσα σε αυτές και ο συνεργάτης μου, ο Γιώργος Αγγελογιαννάκης.
Ας πούμε ότι έρχεται ένα νέο παιδί και σου λέει ότι θέλει να γίνει σαν εσένα.Εσύ του λες ότι πρέπει να δουλέψει μόνο μουσικά ή πρέπει και μέσα του κάποια πράγματα να δουλέψει;
Είναι αναλόγως με το τι δρόμο θέλει να ακολουθήσει. Δεν είναι μόνο η μουσική,ξέρω εξαιρετικούς μουσικούς που παίζουν απίθανα πράγματα,αλλά χαρακτήρας μηδέν,και οι οποίοι ποτέ δεν θα κάνουν καριέρα. Εάν,κατά την άποψή μου,δεν είσαι και λίγο άνθρωπος ο κόσμος σου γυρίζει την πλάτη. Ακόμα και εάν είσαι ο καλύτερος λαουτιέρης,λυράρης,κτλ,δεν θα ενδιαφερθεί ο κόσμος. Πλέον,και έχουν βοηθήσει και οι πολιτικοί μας σε αυτό, ο κόσμος έχει βαρεθεί τα ψέματα και αναζητάει λίγο αλήθεια στη ζωή του, λίγο ειλικρίνεια,λίγο ανθρωπιά. Οπότε πιστεύω ότι ένας νέος που θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο,θεωρώ ότι πρώτα πρέπει να δουλέψει τον χαρακτήρα του,να είναι σωστός άνθρωπος και αύριο-μεθαύριο ακόμα και αν δεν είναι ο τέλειος μουσικός θα δουλεύει,γιατί θα τον συμπαθεί ο κόσμος και θα έρχεται. Και αυτή είναι η πραγματικότητα ή τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ. Φυσικά θέλει και πολλή δουλειά μουσικά,υπάρχουν σίγουρα και παιδιά που έχουν μέσα τους ένα ταλέντο,αλλά όπως είπαμε η πρώτη δουλειά είναι μέσα μας και μετά μουσικά.
Ακολούθησε τo blog μας:
Facebook: @Δημοσιογραφική αναταραχή
Instagram: @dimosiografiki_anataraxi
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου