Ο Μανώλης Καραταράκης μιλάει για την τέχνη της φωτογραφίας. Πιο συγκεκριμένα, μας εξηγεί τι χρειάζεται πάνω από όλα για να γίνει κάποιος φωτογράφος,τη διαφορά της «selfie» όπως είναι για τη νέα γενιά με την «αυτοφωτογράφιση» όπως είναι για τους φωτογράφους, πότε και που ήταν η πρώτη του επαγγελματική δουλειά ως φωτογράφος και φυσικά μας είπε για τη φωτογραφική ομάδα που έχει και τι θέλει κάποιος να πάρει από αυτήν.
Συνέντευξη-επιμέλεια: Γιώργος Παπαδάκης
Φωτογραφίες: Εύα Κρίκη
Υπάρχει ένα είδος αποφόρτισης από διάφορα πράγματα στην καθημερινότητα,από την πίεση κτλ που έχει την έννοια του χόμπι,ό,τι είναι αυτό. Άρα όταν κάνεις κάτι που το αρέσκεσαι σίγουρα πέφτουν οι ρυθμοί σου, όμως στην περίπτωση αυτή έχεις και μια φοβερά μεγάλη διέγερση όταν δημιουργείς κάτι είτε αυτό λέγεται φωτογραφία είτε κάτι διαφορετικό όπως λογοτεχνία.Υπάρχει μια διέγερση που υπάρχει πάντα από τη μεριά σου. Οπότε, ενώ από τη μία πέφτεις έχεις και μια γλυκιά ένταση που σε κάνει power.
Πιστεύεις ότι πρέπει κάποιος να έχει τελειώσει σχολή φωτογραφίας για να γίνει φωτογράφος;
Όχι. Τη σχολή ίσως την χρειαστεί κάποιος-και αυτό περισσότερο στο παρελθόν όχι τώρα- για να δει την τεχνική του πράγματος. Από εκεί και πέρα μπορεί κάλλιστα κάποιος να ασχοληθεί μόνος του,αλλά μιλάμε και για κάποιον άνθρωπο που θα έχει αυτό που λέμε χάρισμα,ταλέντο,μια ιδιαιτερότητα. Εμείς οι απλοί άνθρωποι είναι καλό να έχουμε μια καθοδήγηση όσον αφορά την τεχνική,γιατί εμπλέκονται και άλλα πράγματα στη δημιουργία. Έχεις ένα
μηχάνημα,πρέπει να ξέρεις πώς δουλεύει με τι τρόπους κτλ. Επίσης πρέπει να έχεις μια επίγνωση της ιστορίας του αντικειμένου που πας να ασχοληθείς για πολλούς και διάφορους λόγους. Θεωρώ ότι ο άνθρωπος πρέπει να ξέρει το γέγονε για να πάει μπροστά. Και όταν λέω καθοδήγηση,όχι με την έννοια ότι θα σε βάλει κάποιος σε καλούπι, αλλά με την έννοια του μέντορα,κάποιος που θα σέβεσαι και θα ασπάζεσαι τη γνώμη του.
Υπήρχε κάποιος φωτογράφος που θαύμαζες όταν ήσουν πιο μικρός και έλεγες ότι:«Ναι,και εγώ μπορώ να το κάνω αυτό»;
Θαύμαζα και θαυμάζω τη δουλειά πολύ κόσμου,υπάρχουν 2-3 ονόματα σαν πρότυπα όπως ο Decarava,ο Sudek. Στέκεσαι με δέος μπροστά στη δουλειά τους.Υπάρχουν σίγουρα και άλλοι.Και κατά βάθος στέκεσαι με δέος στην καλή φωτογραφία,ανεξάρτητα από το αν είναι καλλιτεχνική ή ρεπορταζιακού χαρακτήρα εικόνα. Η καλή φωτογραφία είναι μία. Δεν είπα ότι:«Και εγώ μπορώ να το κάνω»,είπα:«Και εγώ θέλω κάποια στιγμή να το κατορθώσω», και εκεί όπως σου είπα είναι που βοηθάει η ιστορία γιατί συνειδητοποιείς ότι αυτά που θέλεις να κάνεις σήμερα,τα έχουν κάνει με πολύ πιο πενιχρά μέσα,100 χρόνια πριν και πολύ καλύτερα. Εκεί είναι που λίγο τα γόνατά σου κόβονται,αλλά δεν παύει ο άνθρωπος να θέλει να αφήσει και τη δική του νότα. Σίγουρα κάποιες στιγμές είναι υπερβάσεις και κάποιοι από εμάς θα πάμε πιο πάνω από τους παλαιότερους και λογικό. Αλλά δεν είχα αυτή την έπαρση να πω ότι μπορώ να το κάνω,αλλά ότι θα ήθελα να το κάνω. Για την ακρίβεια,θα ήθελα να κάνω κάτι σαν αυτό όχι αυτό. Δεν ήθελα ποτέ να μιμηθώ επακριβώς.
Ποια είναι η γνώμη σου για τις selfies;
Πρόσεξε τώρα,υπάρχει διαφορά της selfie που έχετε εσείς οι νεότεροι στο μυαλό σας με το ''κάνω αυτοφωτογράφιση''.Η selfie όπως έχει καταλήξει είναι ένα κοντάρι,είναι το duckface και όλο αυτό είναι τραγικό.Όμως ο φωτογράφος,από την αρχή που δημιουργήθηκε το μέσον πάντα έστρεφε το ''όπλο'' ( σ.σ: τη φωτογραφία) προς τα πάνω του,δοκίμαζε πάνω του τις αντοχές,τις ανοχές και όλα αυτά,οπότε σίγουρα υπάρχουν θαυμάσια δείγματα αυτοφωτογράφισης μεγάλων φωτογράφων. Προσωπικά έχω βγάλει αρκετές και εγώ,και παροτρύνω τα παιδιά να ασχοληθούν στην καθημερινότητά τους με αυτό και μάλιστα πρόσφατα εδώ φιλοξενήσαμε μια κοπέλα,της οποίας τα θέματα ήταν αυτοφωτογράφιση. Είμαι θετικά προσκείμενος, σε βοηθάει τεχνικά και αισθητικά.
Πότε έπιασες πρώτη φορά φωτογραφική μηχανή στα χέρια σου;
Πρέπει να ήταν σε ηλικία 6-7 χρονών. Αρκετά εντυπωσιακό για τα χρόνια τα δικά μας.Τώρα είναι πολύ φυσικό και μάλιστα θα παρότρυνα τον κάθε ένα που θέλει να κάνει ένα δωράκι σε ένα παιδάκι να πάει να του πάρει μια απλή φωτογραφική μηχανή,γιατί θα δούμε καταπληκτικές δουλειές να ανεβαίνουν και το μέσον να διαδίδεται. Για τα χρόνια τα δικά μου,η ''καλή'' φωτογραφική μηχανή ήταν απαγορευτική δεν υπήρχε περίπτωση να πιάσει παιδί,παρ'όλα αυτά δεν ξέρω πώς η μητέρα μου,μου είχε πάρει μια πλαστική μαύρη,την θυμάμαι αξέχαστα.Το θυμάμαι σαν τώρα είχα πολλή χαρά. Η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά,που πληρώθηκα, ήταν 9 χρονών πήγα και κάλυψα μια βάπτιση. Στριφογύριζα στα φωτογραφεία σαν παιδί,και εκείνες τις μέρες όταν πηγαίναμε εκδρομούλες μας έδινε ο φωτογράφος μια μηχανή για να τραβήξουμε τις εκδρομές που πηγαίναμε στα πευκάκια και μας έδινε κάτι για αυτό. Αυτός ο φωτογράφος, είδε πώς τραβούσα τις φωτογραφίες,πώς έπαιζα με τη μηχανή και μία Κυριακή απόγευμα ήρθε από το σπίτι και μου είπε ότι θα φωτογραφήσω σε μια βάπτιση.Το θράσος,το θάρρος μου επέτρεψαν να πάω. Στήθηκα σαν επαγγελματίας,τράβηξα και μου είπε ότι ήταν καλές.Τότε δε βλέπαμε πώς είναι οι φωτογραφίες,μεγάλο disavantage. Και το κακό είναι ότι δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και θα ήθελα να δω κάποια στιγμή αυτές τις φωτογραφίες.
Ξέρω ότι έχεις δική σου φωτογραφική ομάδα.Τι μπορεί να πάρει κάποιος που θα έρθει να παρακολουθήσει μαθήματα από εσένα;
Για να πω την αλήθεια,θα ήθελα να πάρει πιο πολύ κοινωνικά εφόδια,όπως σεβασμό,αλληλοεκτίμηση και τέτοιες βαρύτιμες λέξεις,που έχουν μεγάλη σημασία. Για να γίνουν φωτογράφοι,πρέπει πρώτα να πληρούν κάποιες άλλες προδιαγραφές. Σπάνια ένα ''καθαρματάκι'' θα σου δώσει καλό υλικό.Τώρα όσον αφορά την ομάδα,στην παρέα,θα ήθελα να μάθει την τεχνική,όχι χοντρά πράγματα,απλά. Θα πάρει γνώσεις όσον αφορά την ιστορία της φωτογραφίας,θα δει διάφορα είδη φωτογραφίας, θα δει εδώ ανθρώπους που έρχονται και παρουσιάζουν τη δουλειά τους κάτι που το θεωρώ ανεκτίμητο,γιατί θα μπορείς να τον ρωτήσεις πράγματα και αυτό είναι κάτι μοναδικό. Είναι σαν να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο και να σου φέρουν τον οποιοδήποτε πολύ καλό γύρω από τον χώρο που μπορεί να σου δώσει πράγματα.
Ακολούθησε το blog μας:
Facebook: @Δημοσιογραφική αναταραχή
Instagram: @dimosiografiki_anataraxi
Μερικές φωτογραφίες του ίδιου:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου