Ο Πέτρος Μπουσουλόπουλος μας μίλησε για το νέο ξεκίνημα του Θεατρικού Εργαστηρίου Αγιούτο στο Ρέθυμνο!
Συνέντευξη-επιμέλεια: Γιώργος Παπαδάκης
Φωτογραφίες: Ιωάννα Καταραχιά
Το ξεκίνησα αρχικά στη Ρόδο τον Δεκέμβριο του 2017. Ήταν ίσως μια ανάγκη να βρω ένα τρόπο να ασχοληθώ με το θέατρο σε έναν τόπο που ήταν μακριά από την Αθήνα και έτσι άρχισα να «ψάχνω» ανθρώπους που είχαν την ίδια αγάπη για το θέατρο έτσι ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε μαζί πράγματα. Φέτος λοιπόν τον Οκτώβριο είχα και την ιδέα να έρθω στο Ρέθυμνο, είχα και από παλαιότερες επισκέψεις μου εδώ καλές εντυπώσεις και ένιωθα πάντα ότι ήταν ένα αισιόδοξο μέρος.
Μέχρι στιγμής, τι ηλικίες έρχονται κυρίως;
Έχω δει να έρχονται από όλες τις ηλικίες. Από 5 μέχρι και 65. Έρχονται και αρκετοί φοιτητές, κυρίως όταν τους ενδιαφέρει να κάνουν την πρακτική τους εάν ας πούμε σπουδάζουν στο παιδαγωγικό ή από το τμήμα ψυχολογίας κτλ. Μας λένε ότι βοηθάει το θεατρικό παιχνίδι αλλά και το θέατρο γενικότερα.
Πώς σκέφτηκες το όνομα;
Το όνομα προέκυψε από μια ταινία που είχα δει παλιότερα και έβαλα να ξαναδώ (το κάνω τώρα τελευταία με τις παλιές ταινίες) το Απέραντο Γαλάζιο. Σε κάποια σκηνή έχοντας ως φόντο το Αιγαίο, προβάλει ξαφνικά ένα παιδί από τα βράχια τρέχοντας και φωνάζει «Αγιούτο! Αγιούτο!».
Ασχολείσαι επαγγελματικά τώρα και με κάτι άλλο πέρα από αυτό;
Συνεργάζομαι με κάποιους φίλους μουσικούς, γενικότερα ασχολούμαι χρόνια και με τη μουσική.
Όταν ένα νέο παιδί έρχεται και σου λέει ότι θέλει να γίνει ηθοποιός, αλλά σου λέει ακόμα ότι είναι προβληματισμένος επειδή θέλει να το εξασκήσει σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που υπάρχει οικονομική κρίση, εσύ τι του απαντάς σε αυτό;
Θα του πω, πως οφείλει να κάνει αυτό που λέει η καρδιά του. Δεν υπάρχει τίποτα εύκολο έτσι κι αλλιώς, τους καιρούς που διανύουμε.
Στο μάθημα πώς λειτουργείς;
Ο ρόλος του συντονιστή ή και του επιμελητή θα ταίριαζε καλύτερα τη δεδομένη χρονική στιγμή σαν πιο ρεαλιστικός τίτλος σε αυτό που κάνω. Ένα θεατρικό εργαστήριο είναι μερικές ώρες την εβδομάδα, τρεις-τέσσερις ώρες την εβδομάδα. Είναι ένας κύκλος μαθημάτων που ξεκινάει ας πούμε με ζέσταμα, με θεατρικό παιχνίδι, με αυτοσχεδιασμό, σιγά-σιγά παίρνουμε κείμενα, διαβάζουμε ρόλους και τελικά στο τέλος ανεβάζουμε κάτι για τους αρχάριους. Για τους δευτεροετείς τώρα στη Ρόδο θα ανεβάσουμε και μια παράσταση τέλη Μαρτίου. Προσπαθώ να θυμηθώ και εγώ πώς ήμουν σαν αρχάριος, έτσι ώστε να δω και τι ανάγκες γενικότερα προκύπτουν.
Στο τμήμα των ενηλίκων μάθημα κάνει η συνάδελφός μου Ελβίνα Μποτονάκη και τα παιδικά τμήματα τα πλαισιώνουν εκπαιδευτικοί θεατρολόγοι. Μια φορά το μήνα για τους ενήλικες μαθητές του εργαστηρίου, πραγματοποιείται και ένα τρίωρο σεμινάριο υποκριτικής με κάποιον ηθοποιό από την Αθήνα.
Ποιοι ηθοποιοί έχουν έρθει μέχρι στιγμής και ποιοι θα έρθουν στη συνέχεια;
Στο Ρέθυμνο ξεκινήσαμε με τον Γιώργο τον Χρανιώτη και στις 25 Φεβρουαρίου θα έρθει ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης. Όπως και σε ένα μήνα από τώρα περιμένουμε και τη σενιαριογράφο Ρένα Ρίγγα για ένα σεμινάριο σεναρίου.
Γενικά ποια μορφή θεάτρου προτιμάς περισσότερο;Η αλήθεια είναι ότι είμαι φαν της κωμωδίας κυρίως. Για μένα η κωμωδία είναι ένας τρόπος να ξεφεύγεις από τα προβλήματα που μπορεί να έχεις, υπάρχει μια λύτρωση. Το γέλιο είναι η λύτρωση του δράματος.
Θυμάσαι την πρώτη παράσταση που έπαιξες;
Ήταν το 2002 σε ένα μιούζικαλ στο Ωδείο Τέχνης Γ. Φακανάς. Τότε εγώ ασχολιόμουν κυρίως με τη μουσική και τότε είδα πώς είναι να δουλεύεις σαν ηθοποιός καταλαβαίνοντας κατευθείαν ότι αυτό εμένα με εκφράζει.
Είδες κάποια παράσταση πρόσφατα που θεωρείς ότι αξίζει να δει κάποιος;
Ναι είδα το «Εθνικός Ελληνορώσων» στο Από Μηχανής Θέατρο, την έχει γράψει ένας φίλος, ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος. Φανταστική.
Ακολούθησε το Αγιούτο:
Facebook: @Θεατρικό Εργαστήρι αγιούτο
Instagram: @agiouto__
Ακολούθησε το blog μας:
Facebook: @Δημοσιογραφική αναταραχή
Instagram: @dimosiografiki_anataraxi
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου