Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η άνοδος μιας εγκληματικής οργάνωσης

Γράφει ο Γιώργος Α. Παπαδάκης




Σκοπός του άρθρου δεν είναι να μιλήσω για πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι δημοσιογράφοι, πολιτικοί αναλυτές, συγγραφείς, οι οποίοι έχουν μιλήσει διεξοδικά για το φαινόμενο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Παρ'όλα αυτά, εγώ επειδή πιστεύω ότι κάποια πράγματα είναι καλό να λέγονται ξανά και από διαφορετικά άτομα, και επειδή πιστεύω ότι ο Λόγος είναι όπλο που είναι σημαντικό να χρησιμοποιείται όσο ακόμα επιτρέπεται, θεώρησα ανάγκη να μιλήσω για την σχέση που έχει η άνοδος της Χρυσής Αυγής με την εκπαίδευση στο σχολείο αλλά και με κάποιες καταστάσεις που θα αναφέρω παρακάτω.
   Είναι γεγονός ότι επηρεάζονται αρκετά οι νεαρές ηλικίες από την Χρυσή Αυγή αν σκεφτεί κανείς ότι στο σχολείο δεν λέγονται πολλά πράγματα που θα έπρεπε να λέγονται, και σε αυτό προφανώς ευθύνη έχει το Υπουργείο Παιδείας και όχι μόνο. Τη δεκαετιά του '80 έβγαιναν πολλοί διανοούμενοι και μίλαγαν για έναν πόλεμο που γίνεται κατά του ελληνισμού, έλεγαν πως θα εξαφανιστεί ο ελληνισμός εάν δεν προσέξουμε κάποια πράγματα. Στη πραγματικότητα ο λόγος που γίνονταν τέτοιες δηλώσεις ήταν ο βαθύτατος ρατσισμός. Γενικότερα, εδώ και πολλά χρόνια, προωθείται από τα Μ.Μ.Ε. αλλά και από πολλούς διανοούμενους ότι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι ανώτερος από του υπόλοιπους οι οποίοι -σύμφωνα με αυτούς- είναι κατώτεροι, ανάξιοι και απολίτιστοι. Η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δημιούργησε μια κρίση εθνικής ταυτότητας. Πολλοί έλεγαν ότι όλες οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν κάτι να δείξουν, ότι έχουν καταφέρει πράγματα, και σκεπτόμενοι τι μπορούν να πουν για την Ελλάδα βρήκαν την λύση προβάλλοντας την κλασική αρχαιότητα. Και έτσι προωθούνταν μια κινδυνολογία έτσι ώστε να μην υπάρξει εξέλιξη στις σχολικές γνώσεις και για να  μην σταματήσουν να μιλάνε στα παιδιά για το «εθνικό μεγαλείο» της χώρας, την πολιτισμική «καθαρότητα», την εθνικότητα ανάλογα με το DNA κτλ.

  Θα μπορούσα να επεκταθώ περισσότερο σε αυτά, αλλά θα ήθελα σε αυτό το σημείο να μιλήσω και για άλλα που σε συνδυασμό με όσα ανέφερα παραπάνω, συνετέλεσαν στην άνοδο της Χρυσής Αυγής. Αρχικά, αυτό που είχε πει ο Μιχαλολιάκος:«Αυτά τα χέρια μπορεί καμιά φορά να χαιρετάνε έτσι, αλλά είναι καθαρά, δεν έχουν κλέψει», είχε μπει, και σίγουρα συνεχίζει να υπάρχει, στα μυαλά πολλών ψηφοφόρων του. Δηλαδή, δεν τους ένοιαζαν ότι χαιρετάει ναζιστικά αλλά ότι τουλάχιστον αυτός δεν είχε κλέψει. Η Χρυσή Αυγή είχε την τάση ανέκαθεν να «πουλάει» έναν αντισυστημισμό  και δυστυχώς πολλοί πίστεψαν σε αυτό. Την περίοδο 2010-2012 το πολιτικό σύστημα της χώρας ήταν υπό αμφισβήτηση αν σκεφτεί κανείς τα οικονομικά σκάνδαλα που έβγαιναν συνέχεια στη δημοσιότητα και στα οποία μπλεγμένοι ήταν πολιτικοί.
  Ένα άλλο θέμα από το οποίο «πιάστηκε» η οργάνωση ήταν η μαζική μετανάστευση. Το 1992 ήταν η χρονιά που ξέσπασε το εθνικιστικό και ξενοφοβικό κλίμα στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα των εξελίξεων στην Αλβανία. Η κατάρρευση του καθεστώτος στην Αλβανία είχε ως αποτέλεσμα τη μαζική μετανάστευση πολλών ανθρώπων. Το θέμα είναι ότι ανάμεσα στους ανθρώπους που ερχόντουσαν κυνηγώντας ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς και τις οικογένειές τους, ήρθαν και πολλοί εγκληματίες που βγήκαν από τις φυλακές. Οπότε, όταν άρχισαν να συμβαίνουν διάφορα περιστατικά ο ελληνικός λαός άρχισε να αισθάνεται ένα αίσθημα φόβου και ανασφάλειας, κάτι στο οποίο φυσικά βοήθησαν και τα Μ.Μ.Ε. τα οποία όταν έκανε έγκλημα έλληνας έγραφαν «Ο δράστης συνελήφθη από την αστυνομία μετά από λίγες ώρες», ενώ όταν το έκανε μετανάστης έγραφαν:«O αλλοδαπός δράστης συνελήφθη...». Και προφανώς έπαιζε παντού όταν ο εγκληματίας ήταν μετανάστης. Σε ραδιόφωνα, πρωτοσέλιδα σε εφημερίδες, σε κεντρικά δελτία ειδήσεων, όταν ο εγκληματίας ήταν μετανάστης ήταν πρώτο θέμα. Άρα και τα τελευταία χρόνια, με την ίδια λογική πάνε με τους πρόσφυγες. Για αυτό και βλέπουμε σε περιοχές που έχουν εγκατασταθεί πρόσφυγες, αυξημένα ποσοστά της Χρυσής Αυγής. Βλέπαμε επομένως Χρυσαυγίτες να πηγαίνουν σε εκπομπές στην τηλεόραση ή σε ραδιόφωνα και να λένε πράγματα τύπου «Έρχονται οι ξένοι και αλλοιώνουν τον πολιτισμό μας», «Είναι επικίνδυνοι».
 Σίγουρα μπορεί κάποιος να βρει και άλλα αίτια τα οποία βοήθησαν την Χρυσή Αυγή να πάρει δύναμη, εγώ απλώς έθεσα μερικά από αυτά εδώ. Εμένα προσωπικά με προβληματίζει αρκετά το γεγονός ότι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία έχει υποφέρει από τον ναζισμό και τον φασισμό γενικότερα, κυκλοφορεί ελεύθερο ένα νεοναζιστικό κόμμα. Πιστεύω στη σωστή ενημέρωση και πιστεύω ότι σε συνδυασμό με την δίκη, η οποία συνεχίζεται ακόμη από το 2015 και που ελπίζω ότι θα καταδικάσει την οργάνωση, ίσως καταφέρουμε να απαλλαγούμε μια και καλή ως κοινωνία από αυτούς.


Ακολούθησε τον Γιώργο:
Facebook: @Jorge Papadakis 
Instagram: @jorge_papadakis

Ακολούθησε τo blog μας:
Facebook: @Δημοσιογραφική αναταραχή
Instagram: @dimosiografiki_anataraxi

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Κρίση πανικού! Το καλύτερο δώρο που έχω λάβει στη ζωή μου!»

Γράφει η Ελβίνα Μποτονάκη, συγγραφέας και σκηνοθέτρια Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν έρχεσαι αντιμέτωπος πρώτη φορά με μια κρίση πανικού είναι:<< Πεθαίνω, σβήνω, χάνομαι! >>, << Αυτό ήταν, ήρθε το τέλος μου! >>, << Έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες! >>. Τελικά όμως κάπως επιβίωσες! Γιατί στην πραγματικότητα η κρίση πανικού δεν ήρθε για να σε σκοτώσει.Τουναντίον. Ήρθε για να σε σώσει!  Υπήρχαν πάντα αυτές οι φορές. Οι φορές που προσωπικά ονόμαζα ''ορισμένες φορές'' ή ''μερικές φορές''. '' Ορισμένες φορές'' λοιπόν, ενώ όλα έδειχναν στη ζωή μου να έχουν πάρει το δρόμο τους και να έχω αυτά που φαινομενικά επιθυμούσα, ξυπνούσα ένα πρωί και χωρίς προφανή λόγο...δεν ήμουν καλά! Δεν είχα όρεξη να βγω. Αργότερα δεν είχα όρεξη να φάω! Έπειτα δεν είχα όρεξη να δουλέψω! Ακατάσχετες, θλιβερές και απογοητευτικές σκέψεις καταλάμβαναν το νου μου, από τις οποίες δεν μπορούσα να βγάλ...

Ελβίνα Μποτονάκη: «Για μένα το θέατρο είναι ζωή, είναι μαγεία»

Γνωρίστε την Ελβίνα Μποτονάκη, μια γυναίκα που αγωνίζεται, ελπίζει, ονειρεύεται. Ηθοποιός, δασκάλα θεατρικής αγωγής σε παιδιά,σκηνοθέτης και συγγραφέας θεάτρου. Έχει εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη σε παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης,όπως «Τερέζα Ρακέν» του Emil Zola, «Δέρμα στις φλόγες» του Guillem Clua,αλλά και σε άλλες. Έχει πάρει μέρος στη θεατρική παράσταση «Το Μπαμ»του Νικόλα Ανδρουλάκη. Το 2015 αποφασίζει να ιδρύσει τη θεατρική ομάδα Vagabond, να γράψει και να σκηνοθετήσει τη θεατρική παράσταση «Βασιλικώ Καρπώ» και το 2016 να γράψει και να σκηνοθετήσει το νικητήριο θεατρικό έργο σε διαγωνισμό πρωτότυπου θεατρικού έργου «SocialLies2078» στην Αθήνα. Και φυσικά,μας μίλησε για την πρώτη ταινία μικρού μήκους που έγραψε και σκηνοθέτησε τον Αύγουστο του 2016,την «Έρφοι», η οποία προκρίθηκε στο 40ο Διαγωνιστικό Φεστιβάλ ταινιών Δράμας. Συνέντευξη-επιμέλεια: Γιώργος Παπαδάκης Φωτογραφίες: Εύα Κρίκη Μπορείς να σκηνοθετήσεις,μπορείς να γράψεις,μπορείς να παίξεις,μπορείς να διδάξεις.Τ...

Συνέντευξη με την κτηνίατρο Αλίκη Χατζηδάκη

Ποια είναι τα οφέλη της στείρωσης; Τι πρέπει να γνωρίζουμε για το καλαζάρ; Η κτηνίατρος Αλίκη Χατζηδάκη απαντάει σε σημαντικά ερωτήματα. Συνέντευξη-επιμέλεια: Γιώργος Παπαδάκης Φωτογραφίες: Ιωάννα Καταραχιά   Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την κτηνιατρική; Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν η πρώτη μου επιλογή, γιατί δεν είχα πολλή επαφή με τα ζώα όταν ήμουν μικρή. Η κτηνιατρική όμως έχει πολλούς κλάδους, όπως ο τομέας των παραγωγικών ζώων, ο τομέας των ζώων συντροφιάς και τα τρόφιμα. Όταν εγώ το δήλωσα μου άρεσε ο τομέας των τροφίμων, δηλαδή είχα μια γνωστή που ασχολούνταν με το μέλι, με ελέγχους σε σφαγεία, σε εστιατόρια οπότε αυτό το κομμάτι μου άρεσε και το δήλωσα σαν επιλογή. Όταν πέρασα στη Θεσσαλονική, γνώρισα και το κομμάτι των ζώων συντροφιάς και είδα ότι μου άρεσε περισσότερο τελικά.   Σου έχει τύχει κάποιο περιστατικό έκτακτης ανάγκης;  Ναι αρκετές φορές. Δυστυχώς στο Ρέθυμνο δεν υπάρχει 24ωρη κλινική οπότε, βάζω το κινητό τηλέφωνο εάν χρειαστεί κά...