Η Δημοσιογραφική αναταραχή βρέθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης μαζί με το πολυαγαπημένο συγκρότημα «Social Waste». Μαζί μας ήταν ο Λεωνίδας και ο Γιάννης. Η υπόλοιπη παρέα δυστυχώς δεν μπόρεσε να παρευρεθεί,αλλά και οι δύο εκπροσώπησαν επάξια το συγκρότημα.
Συζητήσαμε για διάφορα θέματα όπως τα πολιτικά δρώμενα,το Hip-Hop και άλλα πολλά.
Συνέντευξη-επιμέλεια: Γιώργος Παπαδάκης
Φωτογραφίες: Μάνος Κουτσίδης
Γιάννης: Όποιος παίρνει θέση για εμένα και αξίζει αυτό που κάνει,σίγουρα θα αντιμετωπίσει κριτική και καλή και κακή. Δηλαδή όταν ενοχλείς,σίγουρα κάποιος θα σου πει «καλά το κάνεις» και κάποιος θα σου πει «κακά το κάνεις». Αν δεν συμβεί αυτό,μάλλον δεν ενοχλείς.Κριτική κάνουμε εξάλλου και εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, μεταξύ μας. Ο Λεωνίδας σε εμένα,εγώ στον Λεωνίδα κτλ. Καθετί που ταράζει τα νερά, κάνει κύματα. Αυτό θέλουμε και εμείς.
Λεωνίδας: Κριτική έχουμε δεχτεί από πολλές πλευρές. Από το Hip-Hop για παράδειγμα μας λένε ότι δεν κάνουμε Hip-Hop,το οποίο δεν έχει βάση. Από την πολιτική διάσταση του θέματος, αντιμετωπίζουμε πολιτικές διαφωνίες. Για παράδειγμα,εάν κάποιος ανήκει στον χώρο του Κ.Κ.Ε. μάλλον δεν θα ακούει Social Waste και θα κριτικάρει για το τραγούδι ''Του Άρη'' και τώρα τελευταία άκουσα ότι κριτική γίνεται και για το τραγούδι ''Του Χρόνη'',κάτι το οποίο δεν το καταλαβαίνω γιατί δεν αναφέρεται στο τραγούδι το Κ.Κ.Ε.
Δεν πειράζει όμως,εμείς θα κάνουμε τα δικά μας και η κριτική καλοδεχούμενη.
Όπως είπαμε και προηγουμένως, «πιάνετε» κοινωνικά θέματα,πολιτικά θέματα...Πότε αρχίσατε να ευαισθητοποιήστε σαν άτομα;
Γιάννης: Εμείς ζήσαμε την εποχή με τις μαθητικές μεταρρυθμίσεις. Γύρω στο 1998-1999 που πηγαίναμε σχολείο. Γενικότερα σαν παιδιά,ήμασταν από αυτά τα παιδιά που ψαχνόντουσαν. Ήταν τα μουσικά ακούσματα που είχαμε,είχαν γίνει κάποια περιστατικά στην εφηβεία μας και λίγο πιο μετά που μας κάνανε να θέλουμε να ψάξουμε,να δούμε τι γίνεται,τι μπορεί να κάνει κάποιος. Ήμασταν σε πορείες από τότε. Ανά χρονικές στιγμές, έχεις το δικαίωμα να πάρεις ένα ερέθισμα-στην Ελλάδα τουλάχιστον. Εξαρτάται και από εσένα φυσικά,κατά πόσο θέλεις να το ψάξεις μόλις σου δοθεί αυτή η ευκαιρία. Δηλαδή εγώ θεωρώ πολύ πιο μεγάλο χτύπημα -σε σχέση με άλλες γενιές- την δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Τα παιδιά που έζησαν σε αυτή την εποχή,πήραν πολύ μεγαλύτερο ερέθισμα και πιο άμεσο. Για παράδειγμα,εμείς που ζήσαμε την πολιτική του Αρσένη λέγαμε: «Να ψάξουμε, να δούμε τι λέει το νομοσχέδιο»,ενώ με τον Γρηγορόπουλο ήταν «ξερό». Δολοφονήθηκε ένα παιδί και έλεγες: «Ποιος τον δολοφόνησε;» μάθαινες ότι ήταν ένας μπάτσος και αυτό σαν πολιτικό ερέθισμα ήταν άμεσο. Όπως επίσης και η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δεν το συζητώ.Λεωνίδας: Δεν είμαστε μόνο εμείς,εμείς είμαστε μέρος μια γενιάς. Αυτή η γενιά έχει περάσει από μαθητικές κινητοποιήσεις, αντιπολεμικές διαδηλώσεις, αντιπαγκοσμιοποίηση, κίνημα των πλατειών, μνημόνια. Μέρος αυτής της γενιάς είμαστε και εμείς.
Τι σκέφτεστε για όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, αλλά και στον κόσμο γενικότερα;
Γιάννης: Θεωρώ ότι φαινόταν που οδηγούνταν όλες αυτές οι πολιτικές. Τώρα, εάν θα το αφήσουν να επεκταθεί σε μεγαλύτερη κλίμακα ή θα το «απορροφήσουν» έτσι ώστε να μην γίνει μεγαλύτερο ''μπαμ'', αυτό δεν έχει φανεί ακόμα. Θεωρώ ότι σιγά-σιγά θα το αποφασίσουν και αυτό. Δηλαδή,τι θα γίνει με την Συρία,τι θα γίνει με τον ISIS, τι θα γίνει με την Αμερική που βγήκε τώρα ο Τραμπ. Συμβαίνουν μεγάλα γεγονότα και μαζεμένα χρονικά.
Λεωνίδας: Κοίταξε,αυτό που γίνεται με την Ελλάδα είναι μέρος της γενικότερης κρίσης του πιο extreme σταδίου του καπιταλισμού που λέγεται νεοφιλελευθερισμός. Οπότε,ο καπιταλισμός ψάχνει νέα προϊόντα, καινούργιες υπηρεσίες για να εκμεταλλευτεί. Για αυτό και στην Λατινική Αμερική εισέβαλε σε χώρους και σε περιοχές ιθαγενών που πριν ήταν «παρθένες» και που όμως υπήρχαν φυσικοί πόροι κτλ, που ήθελε να τους εκμεταλλευτεί. Στην Ευρώπη αντίστοιχα «παρθένα» ήταν κάποτε το κοινωνικό κράτος, το κοινωνικό συμβόλαιο. Για αυτό βλέπεις και ιδιωτικοποιούνται εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα για να πλουτίζουν οι εργοδότες. Το ίδιο ισχύει και για τις υπηρεσίες,περιμένω ας πούμε να ιδιωτικοποιηθεί η Παιδεία. Είναι μια τεράστια αγορά και φυσικά θα την «χτυπήσουν». Και βλέπεις ότι όλα αυτά έχουν επιπτώσεις και στο περιβάλλον. Δηλαδή αν ρωτήσεις έναν περιβαλλοντολόγο θα σου πει ότι δεν θα μείνουν πολλά χρόνια στη γη αν συνεχιστούν όλα αυτά, γιατί καταστρέφουν τον πλανήτη.Με τη μουσική, τι ονειρεύεστε να πετύχετε; Τι σκέφτεστε για το μέλλον;
Γιάννης: Τώρα ετοιμάζουμε καινούργιο δίσκο. Δουλεύουμε τον ''Hip-Hop της Μεσογείου'' με τα Αντίποινα. Για παρακάτω βλέπουμε,δεν ξέρουμε για παράδειγμα πως θα είμαστε σε 5 χρόνια και ούτε μας απασχολεί,προς το παρόν. Μας απασχολεί τώρα να βγει τον Μάρτιο ο καινούργιος δίσκος. Έχει συμμετοχές μέσα,έχει πολλά όργανα. Ουσιαστικά, βήμα-βήμα αυτό που είχαμε στο μυαλό μας για την μουσική το πραγματοποιούμε,ίσως δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα αλλά είναι εκεί που το θέλουμε. Δηλαδή προσπαθούμε να βάλουμε τα όργανά μας,λέμε αυτά που θέλουμε να πούμε. Έγιναν συνεργασίες με ανθρώπους που δεν περιμέναμε,με άλλους που δεν σκεφτόμασταν αλλά έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και βιώματα. Ό,τι κάνουμε τώρα και βλέπουμε.
Τα πράγματα σε εμάς δεν είναι επαγγελματικά. Είχαμε σταματήσει κάποια στιγμή και ο λόγος που ξανά-ξεκινήσαμε ήταν γιατί λέγαμε κάθε φορά ότι έχουμε τόσα να πούμε,τόσα να παίξουμε, οπότε για αυτό ουσιαστικά συνεχίζουμε για να είμαστε καλά με εμάς. Θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας, να μιλήσουμε για θέματα που μας απασχολούν και όσο γίνεται να επικοινωνούμε με τον υπόλοιπο κόσμο. Είτε μέσω των συναυλιών είτε μέσα από τα τραγούδια μας. Κοιτάμε να συντηρούμε αυτό που λέγεται «Social Waste» και σίγουρα για να βγει ένας δίσκος χρειάζονται κάποια χρήματα, πρέπει να πληρωθούν κάποιοι άνθρωποι, χρήματα για τα στούντιο επίσης. Οπότε με μπλουζάκια,συναυλίες προσπαθούμε να δούμε τι μπορούμε να μαζέψουμε, έτσι ώστε να μπορέσουμε να συνεχίζουμε. Δεν γίνεται να βάζεις συνέχεια από την τσέπη σου.
Λεωνίδας: Δεν έχουμε κάποιο μεγαλεπήβολο σχέδιο για το μέλλον. Θέλουμε να εκφράζουμε,να εκφραζόμαστε ίσως,βλέπουμε ότι υπάρχει και ανταπόκριση αλλά δεν έχουμε κάποιο μεγάλο σχέδιο για αργότερα. Στις 31 Μαρτίου στο ''Passport'' θα κάνουμε και την παρουσίαση του δίσκου.
Όταν ήσασταν πιο μικροί, τι ακούγατε;
Γιάννης: Η ηλικία που ξεκινήσαμε και ο λόγος που ασχοληθήκαμε με το Hip-Hop, ήταν το γεγονός ότι ακούγαμε Hip-Hop. Από την ηλικία των 16-25 ήμασταν Hip-Hop. Ήμασταν Active Member και όχι μόνο. Τώρα είναι το θέμα τι να ακούμε.
Λεωνίδας: Ακούγαμε και ξένο Hip-Hop, όχι τόσο πολύ βέβαια γιατί το Hip-Hop έχει και την αμεσότητα που άμα δεν καταλαβαίνεις τι λέει ένας στίχος, χάνεις το 80% του τραγουδιού. Και αυτοί που ακούν αγγλόφωνο Hip-Hop κτλ,πρέπει να μιλάνε καλά την γλώσσα για να καταλαβαίνουν τι λέει. Εγώ π.χ. τώρα ακούω ισπανικό Hip-Hop, γιατί ξέρω πολύ καλά την γλώσσα και καταλαβαίνω τι λέει ακόμα καλύτερα και από το αγγλόφωνο. Ακούμε όμως τώρα και Ψαραντώνη,Ψαρογιώργη, Χαΐνηδες επίσης πολύ. Όχι μόνο Hip-Hop, πλέον.Πώς πήγε για το συγκρότημα το 2016;
Γιάννης: Το 2016 πήγε καλά για το συγκρότημα. Στην αρχή του χρόνου βγήκε ένας καινούργιος δίσκος, η ''Γαλέρα'' και πήγε πολύ καλά σε σχέση με τι περιμέναμε. Μετά ξεκινήσαμε με κάποιες συναυλίες,το καλοκαίρι ήμασταν σε κάποια φεστιβάλ και τέλος του καλοκαιριού σκεφτόμασταν τι θα γίνει με τον καινούργιο δίσκο. Κινούμασταν συνεχώς, θέλαμε κάτι να κάνουμε, κάτι δημιουργικό.Λεωνίδας: Εμείς έχουμε κάτι ιδιαίτερο: Δεν είμαστε σε επαγγελματικά
πλαίσια. Δηλαδή, δεν είμαστε στο δίκτυο των μάνατζερ και αυτοί που ελέγχουν τα μεγάλα φεστιβάλ είναι οι μάνατζερ. Οπότε αναγκάζουν κάποιους,εμείς δεν το κάνουμε, να πληρώνουν μάνατζερ και να του δίνουν ποσοστό για να μπορέσει να τους ανοίξει τις πόρτες για κάποιο μεγάλο φεστιβάλ. Εμείς δεν το κάνουμε αυτό,παρ'όλα αυτά παίξαμε αρκετά σε φεστιβάλ. Κυρίως αυτό έγινε από κόσμο που τυγχάνει να μας ακούει,να βρίσκεται στις οργανωτικές επιτροπές και ουσιαστικά το επέβαλλε να βρεθούμε εκεί. Έτυχε θυμάμαι σε ένα φεστιβάλ που 2 παιδιά το επέβαλλαν να πάμε,παρόλο που κάποιοι δεν μας ήθελαν,και στο τέλος της συναυλίας μας είπαν: «Μπράβο ρε παιδιά μας βγάλατε ασπροπρόσωπους». Παρόλο που δεν είμαστε σε αυτά τα δίκτυα,έτσι αυτό-οργανωμένα τα πηγαίνουμε καλά.Λεωνίδας: Επίσης, στις περισσότερες συναυλίες πηγαίνουμε αφιλοκερδώς. Δηλαδή πηγαίνουμε για πολιτικό σκοπό,για κοινωνικό σκοπό. Από άλλες μπορεί και να πληρωνόμαστε,δείχνουμε όμως αυτή την αλληλεγγύη και το κίνημα μας την επιστρέφει.
Τι γνώμη έχετε για το Youtube; Το γεγονός ότι ο κόσμος έχει την μουσική πλέον στο mp3 και όχι σε cd στο σπίτι του,εσείς πως το βλέπετε;
Γιάννης: Αυτό είναι μεγάλη κουβέντα. Προσωπικά το ίντερνετ γενικότερα δεν το θεωρώ κάτι καλό,διότι θεωρώ ότι κάπου θα εγκλωβιστούμε.Αλλά έτσι όπως ζούμε είναι κάτι που βοηθάει στην επικοινωνία,ούτως ή άλλως οι δισκογραφικές εταιρίες έχουν «πεθάνει». Εμείς,εάν βγάλαμε κάποιο δίσκο επίσημα τυπωμένο το κάναμε για τους μερακλήδες που θέλουν να έχουν κάτι χειροπιαστό στη βιβλιοθήκη τους και για όσους ήθελαν να βοηθήσουν οικονομικά αν και δεν είναι τρομερή οικονομική βοήθεια ένα cd,διότι είναι φθηνό. Δεν έχει κέρδος για να πεις ότι βοηθάει το συγκρότημα.
Από την άλλη, το Youtube το έχεις τώρα «στο πιάτο» με χιλιάδες κομμάτια και αυτό ίσως σε κάνει να το ακούς και να το αφήνεις. Δηλαδή,εγώ θυμάμαι ότι όταν ξέραμε ότι θα βγει ο καινούργιος δίσκος του αγαπημένου μας συγκροτήματος περιμέναμε πως και πως να πάμε να τον αγοράσουμε.Όταν ερχόταν στα δισκοπωλεία κλεινόμασταν επί 3 ημέρες στα σπίτια μας να τον ακούμε και να λέμε: «Τι θέλει να πει εδώ; Γιατί το είπε έτσι; Γιατί έβαλε αυτή την μουσική;» μετά συζητήσεις μεταξύ μας. Σίγουρα και τώρα αυτός που θέλει να ακούσει στο Youtube τον δίσκο θα «απορροφήσει» όλα τα τραγούδια, απλά θεωρώ ότι υπάρχει ένα χάος στο Youtube.Λεωνίδας: Εμένα δεν με ενοχλεί το Youtube. Αυτό που όντως υπάρχει τώρα, και ίσως είναι καλό,είναι ότι υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός. Δηλαδή πλέον δεν υπάρχουν 5 εταιρείες που θα βγάλουν 3 δίσκους τον χρόνο και αυτό είναι. Τώρα θα βγουν 30 δίσκοι τον χρόνο και για τον κόσμο είναι μεγαλύτερη η επιλογή και για εμάς μεγαλύτερος ο συναγωνισμός. Άρα εκεί επικρατεί αυτός που είναι πραγματικά καλός και άμα είναι χάλια δεν τον ακούνε. Βασικά μπορεί και να τον ακούνε, π.χ. ο Υποχθόνιος.
Ποιες ηλικίες σας ακούνε κυρίως;
Γιάννης: Από όλες τις ηλικίες και αυτό είναι το καλό. Παλιότερα ας πούμε το κοινό του Hip-Hop απευθυνόταν κυρίως σε μικρές ηλικίες,γιατί ήταν μια καινούργια μουσική. Αυτή την στιγμή το Hip-Hop πάλι έχει απήχηση περισσότερο σε μικρές ηλικίες,δηλαδή από 13-24. Εμάς ο κόσμος που μας ακούει και έρχεται σε συναυλίες είναι από 13-25,κυρίως, αλλά υπάρχει κόσμος που θα έρθει και θα είναι 30,40,50. Επίσης πολύς κόσμος που μας ακούει δεν ακούει αποκλειστικά Hip-Hop. Μας ακούνε για τον στίχο,για την διαφορετική μουσική. Είναι ανοιχτό το κοινό μας,δεν περιορίζεται σε κάποια συγκεκριμένη ηλικία. Για Hip-Hop συγκρότημα μας ακούει πολύς κόσμος που δεν ακούει γενικότερα Hip-Hop. Εκτός από τον στίχο και την διαφορετική μουσική, άλλοι το βλέπουν ως κάτι πειραματικό.Ακολούθησε τo blog μας:
Facebook: @Δημοσιογραφική αναταραχή
Instagram: @dimosiografiki_anataraxi
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου